حرف نهایی ایران، فتوای رهبر انقلاب درباره بمب هسته ای است
علی اکبر صالحی تأکید کرد که فتوای رهبر معظم انقلاب در حرام بودن بمب اتم حرف نهایی ایران است.
رییس سازمان انرژی اتمی ایران در گفت‌وگو با یک شبکه تلویزیونی آمریکا تأکید کرد که فتوای رهبر معظم انقلاب در حرام بودن بمب اتم حرف نهایی ایران است.
علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی ایران در پاسخ به این سؤال که "آیا در حاکمیت ایران از منافع بمب اتم حرف می‌زنند؟"، به «شبکه خبری پی‌بی‌اس آمریکا» گفت: نمی‌دانم شاید کسانی باشند. اما حرف نهایی را رهبر معظم انقلاب زده است. ایشان فتوایی صادر کرده‌اند که نه‌تنها حکم مذهبی است بلکه قابل بحث هم نیست، هیچ جایی برای بحث در این زمینه وجود ندارد.
رئیس سازمان انرژی اتمی ایران بار دیگر مواضع مقامات کشورمان را تکرار و تأکید کرد کسی که از برجام خارج شد باید نخست بازگردد.
وی درباره محدودیت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم اظهار داشت: ما نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر ایران را محدود نکردیم، تنها بخشی از تعهدات داوطلبانه خود مطابق برجام یعنی پروتکل الحاقی را کنار گذاشتیم.
نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح و عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای ۲۸ فروردین سال ۸۹ با پیام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی آغاز و با حضور بیش از ۱۴ وزیر خارجه، ۱۰ معاون وزیر و ۸ نماینده از سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی به مدت ۲ روز در تهران برگزار شد. معظم له در آن پیام استفاده از هرگونه سلاح کشتار جمعی را «نقض جدی مسلم‌ترین قواعد بشر دوستانه و مصداق بارز جنایت جنگی» خواندند و به میهمانان خارجی یادآور شدند که افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این گونه سلاح‌ها را حس می‌کند؛ ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام، و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفه همگان می‌دانیم.
این فتوای صریح تاریخی منطق اصرار برخی دولت‌های غربی و شرقی بر نگهداری، افزایش و گسترش توان تخریبی سلاح‌های هسته‌ای با هدف ایجاد بازدارندگی مبتنی بر نابودی تضمین‌شده متقابل را به چالش کشید چون مطابق تحقیقات، پژوهش‌ها و مطالعات استراتژیک به محض نخستین بهره‌گیری از این سلاح‌ها، واکنش‌های بعدی به‌گونه‌ای پیوسته و در قالبی کنترل‌ناپذیر سبب شعله‌ور شدن آتش جنگی می‌شود که نتیجه آن تحقق فسادی بسیار پردامنه در زمین است.
