تحلیل روزنامه ترکیه ای از چرایی چرخش ولیعهد سعودی به سوی ایران

روزنامه دیلی صباح چاپ ترکیه در گزارش خود به مساله تنش زدایی میان ایران و عربستان سعودی پرداخت و خاطرنشان کرد: «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی اخیر در مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی این کشور از تمایل خود برای داشتن روابط خوب و متمایز با ایران سخن گفت.

وی همچنین از علاقمندی خود برای حل مشکلات بین ریاض و متحدانش با تهران و تقویت منافع دوجانبه و مثبت با این کشور حرف زد.

براساس این گزارش، سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه ایران نیز از اظهارات ولیعهد سعودی استقبال و بر منافع ایران در آغاز یک دور جدید از تعامل و همکاری با سعودیها تاکید کرد.

دیلی صباح با اشاره به گزارشهای رسانه‌ای درباره دیدار مقامات دو کشور در عراق نوشت: بر کسی پوشیده نیست که ریاض، که دولت جو بایدن آن را در یمن تنها گذاشته، به دنبال خروج از انزوا در مساله یمن است. تصمیم ولیعهد سعودی برای رها کردن ساخت و تشکیل یک بلوک ضدایرانی دارای ابعاد متعددی است.

این روزنامه ترکیه‌ای با بیان این مساله افزود: سیاست فشار حداکثری دونالد ترامپ علیه ایران که با همکاری کشورهای خلیج فارس طراحی شده بود در کشاندن ایران به میز مذاکره شکست خورده است. به خاطر تمایل دولت بایدن به بازگشت به برجام نیز، دولت واشنگتن بعید است که بر شروط 12 گانه «مایک پامپئو» وزیر خارجه سابق آمریکا اصرار کند.

مساله بعدی این است که تلاشهای دو ولیعهد جاه طلب کشورهای عربی برای تغییر شکل و ماهیت منطقه نیز شکست خورده است. محمد بن سلمان که اعتبارش به خاطر قتل فجیع «جمال خاشقچی» به شدت خدشه دار شده به دنبال همان چشم انداز اقتصادی 2030 و همچنین مبارزه با افراط گرایی است.

«محمد بن زاید» ولیعهد امارات نیز که تلاش می‌کند مسائل را پشت درهای بسته حل و فصل کند در طرحش برای نظم منطقه‌ای جدید و مهار ایران و ترکیه ناکام مانده است.

دیلی صباح افزود: حتی ماموریت آنها برای محاصره قطر نیز نتیجه نداد و باوجود اینکه دوحه هیچ یک از شروط آنها را از جمله بستن پایگاه ترکیه در قطر (و قطع روابط با ایران) را قبول نکرد، آنها این طرح را در روز 5 ژانویه 2021(نشست العُلا در عربستان با حضور امیر قطر) خاتمه دادند.

این گزارش در ادامه اضافه کرد، علاوه بر این، الان مشخص تر شده است که ایالات متحده در حال عقب نشینی بیشتر از منطقه است. با خروج از افغانستان انتظار می‌رود واشنگتن روی عراق تمرکز کند و به تعهدات موجود خود در سوریه بچسبد نه اینکه تعهدات بیشتری در منطقه متقبل شود.

این مساله در عوض باعث تشدید رقابت میان قدرتهای منطقه‌ای و همچنین روسیه خواهد شد.