قدس؛ مفهوم ایدئولوژیک و محتوای راهبردی
انقلاب اسلامی ایران در چنین شرایط منطقه‌ای و جهانی به پیروزی رسید. انقلابی ایدئولوژیک و فرامرزی که گستره آن در خارج از مرزها نیز تعریف شد. انقلابی که تعریف جدیدی از اسلام و مرزهای سیاسی داشت و نقشه راهبردی آن از همان قبل از پیروزی انقلاب ترسیم شده بود. انقلابی که صهیونیسم را بزرگترین دشمن اسلام و قدس را اولویت کشورهای اسلامی می‌دانست.
مهدی عزیزی:سایت بیداری اسلامی:
شتاب گرفتن روند عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی مهمترین خروجی رویدادهای سال‌های پایانی پیش از ۱۹۷۸ (پیروزی انقلاب اسلامی ایران) بود که در نتیجه نبود راهبرد مبارزه، نداشتن الگوی سیاسی و رهبری یکپارچه، ناامیدی و سرخوردگی از شکست‌ها و اعتماد به قوم‌گرایی عربی رخ داد.
شرایط سیاسی منطقه آماده بود تا هویت اسلامی قدس را در درون فرایند سیاسی سازش و عادی‌سازی نابود کند. فرایندی که با قراردادهای کمپ دیوید و اسلو کامل می‌شد. نسخه قومی‌گرایی، رهایی‌بخش نبود و تنها به شکل‌گیری یک شریک مذاکره‌کننده برای طرف اسرائیلی انجامید.
فلسطینی‌ها بیشتر سرزمین خود را از دست دادند. سازمان ملل نیز بیش از ۵۶ درصد سرزمین فلسطین را به اسرائیلی‌ها داد. کرانه باختری و نوار غزه در درون شهرک‌های اسرائیلی محاصره شدند. در چنین شرایطی روند مهاجرت یهودیان اروپا به کمک آژانس‌های مهاجرت یهود شدت یافت و به همان میزان نیز به آمار آوارگان فلسطینی افزوده شد.
انقلاب اسلامی ایران در چنین شرایط منطقه‌ای و جهانی به پیروزی رسید. انقلابی ایدئولوژیک و فرامرزی که گستره آن در خارج از مرزها نیز تعریف شد. انقلابی که تعریف جدیدی از اسلام و مرزهای سیاسی داشت و نقشه راهبردی آن از همان قبل از پیروزی انقلاب ترسیم شده بود. انقلابی که صهیونیسم را بزرگترین دشمن اسلام و قدس را اولویت کشورهای اسلامی می‌دانست.
از این رو دلیل نگرانی‌ها از انقلاب ایران را می‌توان در گستره جهانی آن دانست. چراکه با وجود این رویدادهای تلخ، اردوگاه جدیدی شکل گرفته بود که نه به قومی‌گرایی، نه اردوگاه غرب و شرق که به اسلام واقعی تکیه داشت.
البته انقلاب ایران هویت اسلامی را در کنار ملی‌گرایی می‌دید. دایره منافع ملی جمهوری اسلامی ایران تمامی ملتهای اسلامی را در بر می‌گرفت.ایران، قدس را در اولویت رفتار سیاسی و سیاست خارجی خود قرار داد. کالبد رنج دیده امت اسلامی، جان تازه‌ای یافت و ادبیات سیاسی جدیدی ایجاد شد. نامگذاری روز قدس در ماه مبارک رمضان، تجلی مفهوم اسلام سیاسی و عملی است.
اندیشه‌ای که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، افق‌های درخشانی را در فراروی ملت‌ها قرار داد تا در آن با شناخت ظرفیت‌ها و توان سیاسی، اقتصادی خود، درک عمیقی از رویدادهای سیاسی جهان دریابند و در سایه آن به خودباوری ملی برسند.
آن هم در شرایطی که الگوهای مختلفی از اسلام ارائه می‌شود و برداشت‌های سطحی و تفسیرهای نادرست از آن، بیراهه‌ای ساخته است که درک اسلام حقیقی از آن به دشواری انجام می‌گیرد. قدس فرصتی برای اشتراک دردها و مصیبت‌ها با ملتهای اسلامی است . قدس؛ مفهوم ایدئولوژیک و محتوای راهبردی است. راهبردی که امروز نقشه راه ملتهای اسلامی و عربی برای گذر از مرحله دشواری است که در آن بسر می‌برند.
بی‌تردید دستاوردهای عملی روز قدس را می‌توان در رویدادهای مهم منطقه و جهان دید:
۱- توازن سیاسی و نظامی مقاومت در منطقه
۲- تغییر ادبیات سیاسی
۳- پایان اسطوره شکست‌ناپذیری اسرائیل
۴- پایان یکجانبه‌گرایی امریکا و غرب در منطقه
۵- اقتدار اردوگاه مقاومت
۶- گسترده شدن هندسه مقاومت در منطقه و جهان
۷- اعتماد افکار عمومی ملتهای اسلامی به اندیشه مقاومت با پسوند اسلامی
۸- شناخت چالش‌های جهان اسلام و درک عمیق از رویدادهای سیاسی
۹- بی‌اعتمادی به دیکتاتورهای عربی
۱۰- ناامیدی از وابستگی به اردوگاه شرق و غرب
۱۱- فصل جدیدی از اقتدار ملتهای اسلامی ( اردوگاه مقاومت)
۱۲- نابودی عمق امنیتی و راهبردی رژیم صهیونیستی
۱۳- فراگیر شدن مقاومت در گستره جغرافیایی فلسطین (۱۹۴۸ و کرانه باختری)
۱۴- بطلان فرایند سازش و تاثیرگذاری آن در دستیابی به آرمان فلسطین
۱۵- تجلی مفهوم اسلام سیاسی و عملی
۱۶- ایجاد فرصتی برای اشتراک دردها و مصیبت‌ها با ملتهای اسلامی
۱۷- تبدیل موضوع قدس از یک نزاع عربی - اسرائیلی به اولویت جهان اسلام
۱۸- تاثیرگذاری قدس در تحولات جهان اسلام به عنوان یک نقشه راه
۱۹- توافق و اجماع جهانی علیه کشتارها و وحشی‌گری رژیم صهیونیستی