راهپیمایی بازگشت تا کجا؟

حمزه ابو شنب

 

به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)، حمزه ابو شنب تحلیلگر و پژوهشگر مسائل فلسطین در تحلیلی با عنوان راهپیمایی‌های بازگشت تا کجا؟ نوشت راهپیمایی‌های بازگشت، عملیات تجمع جمعیتی در هشتمین جمعه از زمان آغاز خود در سی ام مارس گذشته(دهم فروردین 97) به شمار می‌رود و تلاش‌های بازدارندگی اسرائیلی برای جلوگیری از ادامه تجمع قشرهای مختلف مردم فلسطین در چادرهای بازگشت در پنج استان(نوار غزه) با شکست روبرو شده است و حتی جنایت روز چهاردهم می علیه تظاهرکنندگان فلسطینی به انگیزه جدیدی برای ادامه این راهپیمایی‌ها و پافشاری بر مطالبه حقوق آنها تبدیل شده است.

 

در برابر این روحیه عالی مردمی سئوالی که بارها تکرار شده این است : راهپیمایی‌های بازگشت تا کی ادامه خواهد یافت؟ این سئوال با افزایش خبرهایی همراه است که از امکان و احتمال کاهش بحران انسانی در نوار غزه سخن می‌گوید که چندین طرف آن را مطرح می‌کنند همچنانکه با پیام‌های قوی از سوی اشغالگران همراه است که رهبران جنبش حماس را به بازگشت به ترورهایی تهدید کرده‌اند که متوقف نشده است.

 

پیش از پاسخ به این سئوال باید دستاوردهایی که این ابزار و وسیله مبارزاتی مردمی در طول روزهای گذشته محقق  کرده، مورد بررسی قرار دهیم؛ در سطح فلسطین، این راهپیمایی‌ها توانسته است حالت اختلافات داخلی میان فلسطینی‌ها در زمینه پرونده آشتی را به حالت وحدت و انسجام میان گروه‌های فلسطینی و تمام قشرهای جامعه فلسطین منتقل کرده و مشکل را به اصل آن یعنی اشغالگری بازگرداند.

 

همچنانکه راهپیمایی‌های مسالمت آمیز بازگشت، روحیه مبارزاتی و اقدامات مبارزاتی و مقاومت مردمی را بازگرداند و بخش‌های گسترده‌ای از مردم در آن مشارکت کرده‌اند که این امر، دفاعیه چالش طلبی و اصرار به مبارزه در برابر دشمن اسرائیلی را احیا کرده و واقعیت نوار غزه را از گزینه‌های رویارویی نظامی یا آرامش به حالت بینابین نزدیک به این دو گزینه منتقل کرده  و این وضعیتی است که رژیم صهیونیستی علاقه‌ای به آن ندارد.

 

حق بازگشت آوارگان فلسطینی که از سرزمین خود در سال 1948 میلادی رانده شدند، آنگاه بازگشت و حضور موثر آن، این راهپیمایی‌ها، این حقیقت را به جهانیان یادآور شد که تشکیل دولت اشغالگر به  زیان رنج‌ها و جراحت‌های فلسطینی‌ها بوده و تمام طرح‌های سازش و حذف نتوانسته است این حق را از بین ببرد، بلکه سبب تقویت پیام‌های ثبات و پافشاری بر سرزمین فلسطین شده تا ادعای حل مسئله آوارگان از طریق دادن سرزمین به فلسطینی‌ها در سیناء مصر و دور کردن نگاه فلسطینیان از اراضی اشغالی 1948 را از بین ببرد.

 

بازگرداندن مسئله فلسطین به تمام محافل پس از تصمیمات آمریکا مبنی بر انتقال سفارت این کشور به قدس و قلمداد کردن آن به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و دفع و متوقف کردن گام‌های عربی پرشتاب به سمت عادی سازی روابط با این رژیم و حذف مسئله فلسطین از اهداف مهمی بود که تظاهرات بازگشت محقق  کرده است، همچنانکه این فعالیت‌ها سبب  بالارفتن صدای غزه تحت محاصره به سبب مقاومتش از یازده سال پیش شده است.

 

در سطح اسرائیلی، جنبش مسالمت آمیز مردم فلسطین در وارد کردن ارتش اسرائیل در یک حالت فرسایشی موفق بوده است، به طوری که ارتش این رژیم تمام تمرینات و رزمایش‌های نظامی را که در طول روزهای گذشته برگزار می‌کرد، متوقف کرده و همچنین کار ساخت دیوار امنیتی برای مقابله با تونل‌های مقاومت را به حال تعلیق درآورده است، همچنین باید به ادامه حالت آماده باش ارتش رژیم اشغالگر در جبهه شمالی اشاره کرد که طرح‌های تمرینی و رزمایشی آن را متوقف کرده است.

 

دستاوردهایی که راهپیمایی‌های بازگشت محقق  کرده باید در مرحله آینده بر آن تکیه شود، درست است که بیش از یکصد نفر شهید و هزاران نفر زخمی شدند، ولی ما با دشمنی جنایتکار طرف هستیم و باید با اشغالگری بجنگیم و با تمام وسایل و ابزارها در برابر آن مقاومت کنیم، هزینه‌های رویارویی و مقابله کمتر از هزینه‌های تسلیم است،  مقابله و رویارویی بهترین و مناسبترین گزینه برای کاهش خطر وجودی است که ملت فلسطین را تهدید می‌کند.

بنابراین، درباره این سئوال که راهپیمایی‌های بازگشت تا کی ادامه می‌یابد؟ باید گفت با توجه به خطراتی که مسئله  فلسطین را احاطه کرده است و در سایه ادامه طرح‌های یهودی سازی و غصب اراضی فلسطینی در کرانه باختری از سوی دشمن، هیچ راه و گزینه‌ای جز ادامه این فعالیت‌ها و تلاش برای آغاز این تحرکات در کرانه باختری و اراضی اشغالی 1948-همانطور که چند روز پیش در حیفا صورت گرفت- با مشارکت گسترده مردمی وجود ندارد.

 

راهپیمایی‌های بازگشت ایستگاهی از ایستگاه‌های مبارزات مستمر ملت فلسطین در طول سالیان گذشته و امتداد حالت رویارویی و نبرد با اشغالگران اسرائیلی و نیز فرصتی برای احیای روحیه عربی در قبال مسئله محوری و مرکزی یعنی مسئله فلسطین است که در نتیجه مناقشات و درگیری عربی عربی دچار حالت پسرفت شده بود.

 

بر اساس گزارش المیادین در پایان این تحلیل آمده است : حتی اگر برخی نتایج در آینده نزدیک همچون شکستن محاصره نوار غزه محقق شود، با این حال ادامه راهپیمایی‌های بازگشت یک نیاز ضروری و اساسی بزرگ است و تقویت مرحله مبارزاتی که بتواند تمام طرح‌های حذف مسئله فلسطین را با شکست روبرو کند و خسته کردن رژیم صهیونیستی و وارد کردن آن در یک حالت فرسایشی و افزایش هزینه‌های اشغال سرزمینمان بر این رژیم، آن را وادار به عقب نشینی خواهد کرد همانطور که سال 2000 در لبنان و سال 2005 در غزه انجام داد و از این مناطق عقب نشینی کرد.