مهدی عزیزی :

 

سخنان حیدرالعبادی نخست وزیر عراق درباره همراهی با ایالات متحده آمریکا در تحریم جمهوری اسلامی ایران در شرایطی مطرح می شود که عراق در یک خلاء سیاسی به سر می برد اما چه چیز سبب می شود تا العبادی با وجود آگاهی کامل از تلاش های تهران در مبارزه با تروریسم چنین سخنانی را در مقطع کنونی مطرح کند.

 

آیا حیدر العبادی نمی داند که اگر کمک های ایران نبود امروز او هم نخست وزیر نبود تا بتواند چنین سخنانی را مطرح کند آیا عبادی نمی داند آمریکا به عنوان حامی داعش به کمک سعودی ها نقش اساسی در بی ثباتی، ضعف سیاسی و ساختار اقتصادی عراق را دارد.

 

این مسائل پرسش هایی است که به یقین نخست وزیر ذوق زده عراق از پاسخ های آن آگاه است.

 

حیدر العبادی بیش از هر کس نسبت به نقش تهران در ثبات منطقه و عراق آگاه است. اما چه اتفاقی رخ می دهد که او تمامی این پرسش ها را نادیده گرفته و تلاش می کند چراغ سبزی به آمریکایی ها نشان دهد.

 

شاید مهمترین دلیل آن را بتوان آینده متزلزل سیاسی نخست وزیر عراق دانست که با شرایط و انتخابات جدید بعید است بار دیگر نخست وزیر شود.

همراهی با آمریکایی ها می تواند منافعی را به شرح به زیر برای العبادی داشته باشد:

 

۱. او با این کار بخشی از بدنه اقلیت عراق را که مخالف حضور جمهوری اسلامی ایران و پیوند عمیق دو ملت (ایران و عراق) هستند با خود همراه کند تا بتواند در وزن کشی های سیاسی از آنها بهره برداری نماید به این امید که شرایط کنونی عراق زمینه را برای نخست وزیری دوباره وی فراهم نماید.

 

۲. حیدر العبادی چند هفته پیش در هنگام اعتراضات عراق تلاش کرد تا نوک پیکان بحران را به سمت ایران گرفته و چنین وانمود نماید که قطع شدن برق و مشکلات اقتصادی به دلیل ممانعت تهران است. از سوی دیگر تلاش کرد تا با این اتهام زنی به تهران همراهی عربستان را بدست آورد و از این رو هیاتی به ریاض فرستاد.

 

۳. اگر این اقدامات نخست وزیری را تضمین نکند دست کم می تواند حمایت آمریکایی ها را در دوران انزوای سیاسی همراه داشته باشد