نفت سوریه با توافق های سیاسی میان دزدها، دست به دست می شود

قانون سزار ادامه دزدی ثروت های ملت سوریه توسط واشنگتن و افزایش فشارهای معیشتی را تقویت کرده است، زیرا سرقت نفت سوریه به روش های مختلف توسط دولت امریکا دلیل جدیدی برای محکوم کردن اقدامات این کشور است.

"لیندسی گراهام" سناتور جمهوری خواه سنای آمریکایی در این راستا گفت : فرمانده نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) توافقی با شرکت نفت امریکا برای توسعه میادین نفتی در شمال شرق سوریه امضا کرده است.

لیندسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی در جلسه کمیته روابط خارجی سنا در حضور مایک پامپئو، وزیر خارجه این کشور گفت: مظلوم عبدی، فرمانده نیروهای سوریه دموکراتیک(قسد) به من گفت که توافقی را با یک شرکت نفت آمریکایی برای توسعه میادین نفتی در شمال شرق سوریه امضا کرده است.

پامپئو هم از حمایت آمریکا از این توافق خبر داد و گفت: امضای این توافق بیش از حد انتظار زمان برد. ما اکنون برای اجرای آن تلاش می‌کنیم.

اطلاعات وارده از منطقه جزیره سوریه تاکیدی بر فعالیت شرکت Delta Crescent Eenergy LLC برای اجرای این قرارداد جهت راه اندازی چاه های جدید سوریه با نظارت گراهام سناتور آمریکایی پس از امضای توافقنامه با نیروهای قسد است.

گفتنی است نیروهای امریکایی بر مهم ترین چاههای نفت و گاز در شرق سوریه تسلط دارند که برجسته ترین این چاهها ؛ چاه نفتی العمر بزرگترین و نفت خیزترین چاه و چاه التنک بزرگترین چاه سوریه پس از العمر واقع در بادیه الشعیطات در ریف دیرالزور شرقی و هم چنین چاه گاز کونیکو بزرگترین کارخانه فراوری گاز سوریه که در تولید انرژی برق فعالیت دارد و در ریف دیرالزور شمالی واقع شده و چاههای رمیلان در استان الحسکه و چاههای گازی الجبسه در الحسکه است.

گفتنی است امضای این توافق کاملا با وضعیت سیاسی ، نظامی و راهبردی منطقه ارتباط دارد و آنها نیز در راستای طرح " ب " امریکا پس از ناکام گذاشتن طرح های آمریکا توسط سوریه و خنثی کردن بسته متجاوزانه " الف " است که به گروههای مسلح تروریستی تکیه داشت همه شواهد و قرائن حاکی از افزایش حملات امریکا به مرزهای سوریه و عراق و بادیه السخنه از طریق باندهای داعش است که دیگرشکی باقی نگذاشته که فرماندهی مرکزی متجاوزان در حال عبور به مرحله "ب " یعنی تکیه بر عناصر داعش برای قطع ارتباط جغرافیایی سوریه و عراق جهت محرومیت سوریه از دسترسی به گذرگاه زمینی و ارتباط با پایتخت ایران است که از نظر اقتصادی نیز آنان بیش از پیش تحت فشار قرار می دهد.

همه این اقدامات نیز برای به دست اوردن وقت اضافی و تکمیل طرحشان با تسلط کلی و نهایی بر چاههای نفت و گاز منطقه جزیره سوریه و به عبارت دیگر ادامه اشغال است در همین حال امضای این توافق نامه اعلام می شود که خود دارای پیام های سیاسی است؛ یکی از پیام ها این است که دولت امریکا بر خلاف اظهارات پیشین در صدد است تا به رسمیت شناختن دولت خودمختار و قسد را به جامعه بین المللی و کشورهای منطقه ای القا کند و اینکه امضای توافق نامه با این گروه، زمینه را برای نظارت و اقدام آمریکا برای به تاراج بردن منابع و ثروت های مناطق جزیره سوریه فراهم می کند و این یعنی ادامه طرح جدایی و دولت خود مختار و تجزیه سوریه به مناطق و بخش های مختلف.

همه مطالب فوق به خوبی ایده وحشی گری آمریکا را تقویت می کند که با طغیان گری هایش تهدیدی برای نظم جهانی است و اهمیتی برای قوانین بین المللی قائل نیست بلکه برای تحمیل تسلط خود بر منطقه و ثروتهای آن ؛ به قوانین و پیمان ها با دیده تحقیر نگاه می کند.

مساله عجیب اینکه واشنگتن که دارای کودن ترین وزیر امور خارجه تاریخ این کشور است با دستان گناه الود به مشروعیت بین المللی تجاوز و با طغیانگری و قلدری و تحریم های اقتصادی و تهدید توسعه اجتماعی و انسانی، ثروت ملت ها را دزدیده و مصادره می کند که البته برای امریکا که از زمان تحمیل جنگ بر سوریه، سرقت منابع ملت سوریه اعم از محصولات کشاورزی و نفتی را آغاز کرده، عجیب نیست. آمریکا مستقیما خود از را درگیری های نظامی خارج کرد تا برای سرقت نفت سوریه آزاد باشد.

برخی اطلاعات، تاکید دارد امضای توافق اخیر پس از پایان طرح بهره بردای آمریکا از چاه های نفت و گاز با عملیات لوله کشی نفت از مناطق دیرالزور به خارج از کشور با اعتماد بر تامین ناوگانی ازتانکرها برای قاچاق ان در قالب طرحی برای بالا بردن میزان پمپاژ و استخراج روزانه طرحی نهائی به شمار می رود.

این اطلاعات حاکی است ؛ این تانکرها متعلق به شرکت عراقی موسوم به "شرکت الناجی" است که تانکرهایی برای انتقال نفت خام از چاههای دیرالزور به الشدادی در ریف حسکه جنوبی و از آنجا با همراهی خودروهای نظامی به منطقه الرمیلان نزدیک به گذرگاه مرزی المحمودیه با شمال عراق فراهم می کند. این منابع حاکی است بیش از 150 تانکر روزانه از مرزها خارج می شود.

سازمان های بین المللی که در برابر اقدامات امریکا و سرقت نفت سوریه دست روی دست گذاشته اند به سازمان هایی بی اعتبار تبدیل شده اند بلکه برخی اوقات در ظلم به مردم با واشنگتن شریک هستند و بازگرداندن حقوق غصب شده از امریکا نیازی به محافل بین المللی ندارد بلکه اکنون آمریکا باید با راههای ممکن از منطقه بیرون رانده شود . همه می دانند واشنگتن نمی تواند به خاطر ظلم هایی که در حق همه دنیا و به ویژه ملت منطقه ما کرده از مجازات شانه خالی کند که آخرین جنایت ها، تروریسم برنامه ریزی شده تکفیری و اقتصادی است که هنوز از آن بهره برداری می کند.