افغانستان: همکاری با کشور دوست و برادر ایران، بخشی از روند صلح است

وزارت خارجه افغانستان اعلام کرد: «همکاری با کشورهای منطقه، از جمله کشور دوست و برادر ایران، بخشی از تلاش‌های جمهوری اسلامی افغانستان به‌منظور ایجاد و تقویت اجماع منطقه‌ای در خصوص روند صلح می‌باشد».

بیانیه افزود: ما باور داریم که برای تأمین و تضمین صلح در افغانستان و رفع تهدید تروریسم در منطقه و جهان، تعامل و همکاری صادقانه میان همه طرف‌های ذینفع امری مهم و حیاتی است.

وزارت خارجه افغانستان در واکنش به گزارش‌ها مبنی بر تقابل آمریکا و ایران در افغانستان نیز تصریح کرد: سیاست خارجی این کشور بر محور صلح و امنیت، همکاری‌های اقتصادی، و همگرایی‌های دوجانبه و چندجانبه استوار است، بنابراین همکاری با یک کشور، به هیچ وجه به معنای عدم‌همکاری یا تقابل با سایر کشورها نخواهد بود.

این در حالی است که روزنامه «هشت صبح» در مطلبی نوشته بود: «دولت افغانستان در نظر دارد (اگر بتواند) مذاکرات صلح را از حیطه صلاحیت و مدیریت آمریکا و پاکستان خارج بسازد و با هم‌پیمانان منطقه‌ای‌اش آنرا به سرانجام برساند. این طرح روی دست اتمر، وزیر خارجه کشور و جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران قرار دارد».

در این نوشتار همچنین آمده است: «آمریکا به دنبال ایجاد حکومت موقت در افغانستان است و پاکستان نیز در این مسیر با واشنگتن همراه می‌باشد؛ برنامه نخست آمریکایی‌ها ایجاد حکومت موقت، هم‌زمان با آن توافق طرفین جنگ بر سر آتش‌بس دایمی و بعد از آن صحبت روی چگونگی نظام پس از منازعه است».

ایران با داشتن صدها کیلومتر مرز مشترک با افغانستان و داشتن روابط دیرینه تاریخی با این کشور، درطی دهه‌های گذشته از جنگ و ناامنی در همسایه شرقی خود تأثیرات منفی بسیاری پذیرفته است که از نمونه های آن می توان به گسترش تروریسم، افزایش کشت مواد مخدر، موج مهاجران و افزایش حضور بی ثبات ساز آمریکا در منطقه اشاره کرد.

جمهوری اسلامی ایران در چهار دهه جنگ و ناامنی همواره در کنار مردم و دولت افغانستان حضور داشته و از میلیون‌ها مهاجر به شایسته‌گی مهمان نوازی کرده که نقش آنها در دو دهه تحول اخیر افغانستان درخشان است.

در حال حاضر نیز که مذاکرات درون افغانی میان کابل و طالبان با نگرانی‌هایی از سوی جامعه افغانستان همراه بوده که نسبت به بازگشت سالهای سیاه امارت گرایی نگران هستند، موضع ایران حمایت از صلح و ثبات افغانستان با در نظر گرفتن دیدگاه تمامی گروه‌های داخلی و کاهش دخالت‌های خارجی بی ثبات ساز می باشد.