چگونگی تعامل جبهه ی مقاومت با جبهه ی استکبار؟!

مهمترین عنصر در برنامه ایران برای توسعه نفوذش در دریای سرخ و مدیترانه، حفظ گروه های مسلح وابسته به خود است. ایران از دیگر ابزارها به عنوان برگه هایی برای گفت وگو به منظور حفظ گروه های طرفدار خود استفاده می کند که برنامه هسته ای و بازداشت افرادی که تابعیت دوگانه ایرانی و اروپایی یا آمریکایی دارند از آن جمله است.

ایران دو تابعیتی هایی را که بازداشت کرده است قانون شکنانی محکوم شده می داند و می گوید که دولت هیچ گاه در کار دستگاه قضایی مداخله نمی کند. اما محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران شخصا پیش از تحلیف جو بایدن گفت «ایران از مبادله زندانیان استقبال می کند» و افزود اگر زندانیان ایرانی در خارج آزاد شوند، ایران هم آماده است اقدام متقابلی انجام دهد.

برگه دیگری که ایران با آن بازی می کند، برگه غنی سازی اورانیوم است. ایران که طبق توافق هسته ای اجازه داشت اورانیوم را تا حدود 4 درصد غنی سازی کند، اکنون اعلام کرده که غنی سازی 20 درصدی را شروع کرده است که این کشور را به توانایی برای دستیابی به سلاح هسته ای نزدیک می کند. ایران در صورتی درصد غنی سازی را کاهش می دهد که ما به ازاء آن را دریافت کند.

برگه سوم ایران، تهدید کردن آبراه های بین المللی و تنگه ها و توانایی اش برای ایجاد مزاحت علیه کشتی ها و ناوهای نظامی امریکایی و کشورهای متحد آن است.

برگه چهارم ایران، اشاره به امضای قرارداد های متعدد برای اجرای پروژه ها در صورت لغو تحریم ها است. چنین قرارداد هایی در زمان دستیابی به توافق هسته ای در سال 2015 با شرکت های اروپایی امضا شد.

سیاست ایران در مذاکره این است که هیچ گاه پیش از مذاکره، «حسن نیت» نشان نمی دهد بلکه برگه های خود را برای گرفتن امتیاز نگه می دارد و آنها را یکی یکی به ازای هر امتیازی که می گیرد تحویل می دهد. به عبارتی ایران هیچ برگه ای را پیش از دریافت ما به ازای آن تحویل نمی دهد زیرا می داند حساب مذاکره از حساب منافع شخصی کاملا جداست. 

ایران عملا مرحله جدید مذاکرات را با افزایش سطح تنش و حق به جانب نشان دادن خود آغاز کرده و معتقد است هر کس بخواهد در هر پرونده ای با ایران تعامل کند باید با این کشور مذاکره کند نه این که خواسته هایش را بر تهران تحمیل کند. ایران برای مذاکره خواستار حسن نیت نشان دادن طرف مقابل است زیرا می داند جامعه بین المللی در نهایت به دنبال کسب منافع است و نقض حقوق بشر در ایران و حمایت آن از تروریسم، برایش اولویت ندارد. ایران تعامل با دولت جدید آمریکا را این گونه آغاز کرده است.