انیس نقاش؛ مبارزی از جان گذشته در راه مقاومت
انیس نقاش؛ مبارزی از جان گذشته در راه مقاومت
انیس نقاش (Anis al-Naqqash) سیاست‌مدار و تحلیل‌گر برجسته لبنانی که یکی از پیشگامان رسانه‌ای در حوزه محور مقاومت بود، امروز –دوشنبه- (22 فوریه / 4 اسفند) به علت ابتلای به بیماری کرونا در گذشت. بنابر اعلام منابع خبری نقاش در دمشق پایتخت کشور سوریه، طی چند روز گذشته تحت مراقبت‌های پزشکی قرار داشته و در نهایت امروز جان باخته است. بنا بر اعلام شبکه خبری المیادین، جسد انیس نقاش فردا (سه‌شنبه ) از دمشق به بیروت منتقل و به خاک سپرده خواهد شد.
انیس نقاش، یکی از نام‌آورترین انقلابیون جهان عرب است که که در دهه 1970 پا به عرصه مقاومت علیه رژیم صهیونیستی و قدرت‌های اشغالگر در منطقه غرب آسیا گذاشت. او از جمله جوانانی بود که در تحقق آرمان‌هایشان نه تنها هیچ تعلقی به مادیات و ترسی از شهادت نداشتند، بلکه ساعت‌ها و شاید روزها را برای تحقق اهداف و مسیر مبارزها خود در سختی و خفا سپری می‌کردند.
نقاش از جمله جوانانی بود که با اراده راسخ و پولادین خود بارها لرزه به جان صهیونیست‌ها انداخت و تنها یک آرمان را دز ذهن می‌پروراند که آن هم عبارت بود از «نابودی رژیم صهیونیستی». او در این مسیر سال‌ها آموزش‌ها نظامی سخت، سفرهای عملیاتی زیاد، دست بردن به سلاح علیه دشمنان مقاومت و بارها شلیک و صدای تسلیحات مختلف را لمس و احساس کرده است. بدون تردید، نقاش و هم‌نسلان او بوده‌اند که راه مقاومت را پایدار و نسل جوان امروزین را پرورش داده‌اند؛ همین امر موجب شده که هیچ‌گاه یاد و خاطره نقاش از خاطر مردمان غرب آسیا و تاریخ منطقه فراموش نشود.
داستان پنج دهه مقاومت انیس محمد خیر نقاش
انیس محمد خیر النقاش در ال 1951 در شهر بیروت دیده به جهان گشود. نقاش در خانواده‌ای با صبغه ملی‌گرایی عربی و روحیات انقلابی بزرگ شد و در دوران کودکی در مدرسه آموزه‌های اهداف اسلامی را که «مدرسه‌ای برای علم و پایگاهی برای مبارزه» بود آموزش دید. او در این دوران به شدت تحت تاثیر عموی خود زکی نقاش قرار داشت.
نقاش در سال ۱۹۶۸ به سازمان دانشجویی جنبش فتح پیوست و بعدها مسئولیت آموزش نیروهای این جنبش در اردوگاهی در جنوب لبنان را بر عهده گرفت. در همین ایام در ایجاد «اتحاد دانشجویی هدفمند» شرکت کرد و در اعتصاب مشهوری که علیه دشمنی اسرائیل در فرودگاه بیروت در ۱۹۶۸ انجام شد، مشارکت داشت. النقاش از جمله اولین افرادی بود که مقاومت لبنان را در برابر اشغال اسرائیل در سال 1978 شکل داد. وی شاهد جنگ داخلی لبنان بود و وقایع پشت پرده آن را مستند کرد.
در ادامه او به عنوان مسئول سلول‌های سری که در روستا‌های مرزی لبنان – اسرائیل ایجاد شده بود، منصوب شد و در «جبهه فلسطینی» که در منطقه العرقوب در خلال جنگ اکتبر ۱۹۷۳ گشوده شد، شرکت کرد. در زندگی نقاش دو حادثه را می‌توان بسیار مهم مورد تلقی قرار داد، به گونه‌ای که جریان زندگی او را به طور کلی دچار تحول کردند که این دو عبارتند از: آشنایی با مجموعه ودیع حداد که منجر به مشارکت او در عملیات وین شد. و آشنایی و ارتباط گرفتن با انقلاب اسلامی ایران که این یکی هم تا آن جا پیش رفت که متهم به حضور در تیم ترور نخست وزیر سابق ایران، شاپور بختیار در پاریس در ۱۹۸۰ شد.
در مجموع، وی چندین ماموریت در لبنان، سرزمین‌های اشغالی و اروپا را نیز عهده دار شد. وی نقش مهمی در هماهنگی بین انقلاب فلسطین و انقلاب در ایران ایفا کرد. نقاش که در سال‌های اخیر ساکن تهران بود. او همچنین در سال‌های اقامت در دمشق، شبکه الامان برای تحقیقات و تحقیقات مستقر در بیروت را راه انداخت و مدیرعامل شرکت ارتباطات خاورمیانه هم بود. در نهایت انیس نقاش در سن 71 سالگی، به دلیل ابتلا به کرونا جان باخت اما یاد و خاطره او همچنان در زهن رهروان مقاومت باقی ماند.
از مشارکت در گروگانگیری وزیران نفت اوپک تا ترور بختیار
بدون تردید، برجسته‌ترین حواشی مطرح در مورد سابقه عملکرد سیاسی و نظامی انیس نقاش را می‌توان در ارتباط با دو حادثه گروگانگیری وزیران نفت اوپک در سال 1975 و مشارکت در طرح ترور بختیار، نخست‌وزیر سابق ایران دانست. انیش نقاش بعدها خود اذعان داشت که شریک کارلوس در عملیات گروگانگیری وزرای نفت در «اوپک» در وین در ۲۱ دسامبر ۱۹۷۵ بود که در برنامه ریزی و اجرا مشارکت کرد. نقاش به گفته خودش کسی بوده که کارلوس را راضی کرد که به اوامر ودیع حداد برای اعدام دو وزیر ایرانی و عربستانی که قرار بود در بغداد یا عدن اجرا شود، بعد از این که هدف اولشان در عملیات که همان دریافت ۱۰ میلیون دلار خون بها بود، تحقق یافت، عمل نکند.
«انیس نقاش» همچنین در تابستان سال (1980) ۱۳۵۹ رهبری عملیات ترور شاپور بختیار، آخرین نخست وزیر دوران محمدرضا شاه پهلوی، را در پاریس عهده‌دار شد. نقاش در گفتگوی با خبرگزاری‌ها در ارتباط با این حادثه عنوان می‌کند: «دادگاهی در ایران حکم به اعدام بختیار داد و امام خمینی (ره) حکم را تایید کرد. او داوطلب انجام این حکم شد و سپس اجرای عملیات را فرماندهی کرد.»
نقاش در ادامه تاکید می‌کند که از طریق خبرگزاری فرانسه و از طریق افراد نزدیک به بختیار، به اسم خبرنگار عرب از منزل بختیار دیدن کرد و با این عنوان توانست اطلاعات کامل از مکان و محافظان او به دست آورد و نتایج آن را به تهران ارسال کند. پس از ناموفق بودن این عملیات، انیس نقاش در دادگاهی در پاریس به زندان ابد محکوم شد، اما کمتر از یک دهه در ۲۸ ژوئن ۱۹۹۰ فرانسوا میتران، رئیس جمهوری فرانسه دستور عفو نقاش را صادر کرد و او به همراه افراد مجموعه به تهران بازگشت.
ارادت ویژه انیس به شهید عماد مغنیه
یکی دیپر از نکات برجسته تمامی سال‌های مبارزه انیس نقاش، ارتباط قوی با حزب‌الله لبنان و شخص «شهید عماد مغنیه» است که در سال 2008 در سوریه ترور شد. او ارتباط قلبی و معنوی قوی با شهید مغنبه داشت، به طوری‌که در مصاحبه‌ای گفته بود: « اگر کسی به من می‌گفت که همه جان و وجودم را برای یک ساعت از عمر او بدهم، این کار را برای کسی جز عماد نمی‌کردم.»
انیس نقاش، در گفتگویی پیرامون دوست صمیمی خود چنین می‌گوید: «حاج عماد از روز اول که به مسائل نظامی و مقاومت وارد شد به این ذهنیت ایمان داشت که دشمن نخست ما صهیونیسم است. هرچند در آن روزگار لبنان درگیر جنگ داخلی بود اما آموزش‌هایی که وی دیده بود نه برای مسائل داخلی لبنان که درباره مبارزات فلسطین و حزب‌الله با اسرائیل بود. در آن زمان که حاج عماد در حال برنامه‌ریزی برای مقابله با حملات دشمن صهیونیستی بودند حتی جنوب لبنان هم در سیطره ارتش اشغالگر نبود.»
همچنین، او در ارتباط با آشنایی خود با شهید معنیه بیان می‌کند: «من از زمانی که در لبنان آموزش نظامی می‌دیدم ایشان را می‌شناختم. نبوغ حاج عماد بسیار واضح بود زیرا از همان زمان آموزش، او و تعداد معدود دیگری بودند که در میان سخنان استادان به دنبال پاسخ سوالات تاکتیکی و بسیار دقیق و جزئی می‌گشتند و این نشان از فکر بالای او داشت. حاج عماد وقتی عملیات مقاومت اسلامی شروع شد جزو عناصر و ارکانی بودند که هم با ایران ارتباط داشتند هم با سازمان فتح و هم با بسیجیان مومن حزب‌الله.»
