آمریکا در سیبل موج جدید حملات عراقی‌ها
حمله راکتی به پایگاه عین الاسد نشان داد که اجرای مصوبه پارلمان عراق مبنی بر ضرورت اخراج نظامیان خارجی از این کشور امری حتمی و قطعی است که تغییر اشخاص و سیاست‌مدارن نمی‌تواند هیچگونه خدشه‌ای در اجرایی شدن این روند به همراه داشته باشد
در شرایطی که تنها چند روز از حمله متجاوزانه جنگنده‌های آمریکایی به مواضع گروههای مخالف اشغال‌گری آمریکا در مناطق مرزی عراق با سوریه سپری شده است، بنابر اعلام منابع خبری، حمله راکتی جدیدی به پایگاه عین‌الاسد واقع در استان الانیار، محل استقرار نیروهای ائتلاف بین‌المللی به رهبری واشنگتن صورت گرفته است. برخی رسانه‌ها تعداد 10 و برخی دیگر 14 راکت کاتیوشا با کالیبر 107میلی‌متری اعلام کرده‌اند. همچنین، گزارش‌ها حاکی از آن هستند که این حمله کشته شدن سه نظامی و یک پیمانکار آمریکایی را در پی داشته است.
این موج جدید حمله از سوی گروههای ضدآمریکایی و مخالفان اشغال‌گری واشنگتن در عراق در شرایطی انجام می‌گیرد که کاخ سفید، اخیرا حمله به منطقه البوکمال را با هدف حفاظت از جان نظامیان خود و ایجاد بازدارندگی در برابر حمله به سربازان و پایگاههای نظامی خود ارزیابی کرده بود. اما بر خلاف این ادعا تنها با گذشت زمانی اندک، بار دیگر پایگاه نظامیان آمریکایی مورد حمله نیروهای مخالف این کشور قرار گرفته است که این خود نیازمند تحلیل و خوانش پیام‌های این حمله است.
پیام‌های صریح حمله راکتی به عین الاسد
در تحلیل و ارزیابی حمله جدید به پایگاه عین الاسد به عنوان مهم‌ترین پایگاه نظامی اشغال‌گران آمریکایی در کشور عراق، چهار نکته مهم قابل طرح و ارائه هستند.
اول اینکه حمله و واکنش گروههای ضدآمریکایی به حمله متجاوزانه هفته گذشته کاملاً قابل پیشبنی بود و شاید کمتر ناظر سیاسی که حداقل شناختی از فضای سیاست و حکمرانی در عراق داشته باشد، انتظار انفعال و سکوت این جریان‌ها را داشت. همچنین، این حمله نشان داد که ادعای مطرح شده از سوی مقامات نظامی و سیاسی آمریکایی مبنی بر انجام حمله به مواضع نیروهای ضدآمریکایی به منظور حفاظت از جان نظامیان خود، فاقد اعتبار است. بدنی معنی که هر گونه حمله به مواضع نیروهای ضدآمریکایی تحت هر شرایطی نه تنها به حفظ جان سربازان آمریکایی در عراق منجر نخواهد شد، بلکه حتی می‌تواند امنیت نیروهای آمریکایی در کل منطقه را با خطر و تهدیدات بیشتر مواجه کند.
در سطح دوم، این حمله نشان‌گر آن است که خواست عمومی و اراده اکثریت جریان‌های سیاسی عراقی، اخراج آمریکا و تمامی نظامیان خارجی از این کشور است. طی دو سال اخیر شهروندان و جریان‌های سیاسی عراقی بارها بر اراده قاطع خود مبنی بر ضرورت حفظ استقلال و احترام دیگر کشورها به حاکمیت ملی این کشور تاکید کرده‌اند و اکنون نیز به نظر می‌رسد این روند قطعی بوده و واقعیتی غیر قابل انکار است که دیر یا زود اجرایی خواهد شد. الیته آمریکایی‌ها نیز طی دو سال گذشته به این موضوع پی‌برده‌اند که دیگر جایگاهی در عراق ندارند اما تلاش آن‌ها این است که از هر طریق ممکن، به ویژه با متوسل شدن به ایجاد ناامنی و تقویت گروه تروریستی داعش، بهانه لازم را برای باقی ماندن خود یا در حالت حداقلی، تعلیق زمان اخراج را کسب کنند.
در سطح سوم، حمله راکتی به پایگاه عین الاسد نشان داد که اجرای مصوبه پارلمان عراق مبنی بر ضرورت اخراج نظامیان خارجی از این کشور امری حتمی و قطعی است که تغییر اشخاص و سیاست‌مدارن نمی‌تواند هیچگونه خدشه‌ای در اجرایی شدن این روند به همراه داشته باشد. مصوبه پارلمان عراق که در 5 ژانویه 2020 (15 دی 1398) تصویب شده تاکنون با وجود خواست عمومی مردم و جریان‌های سیاسی، به طور کامل بُعد عملی به خود نگرفته اما این بدین معنا نیست که تغییر دولت‌ها می‌توان این روند قانونی و اجرایی شدن این مصوبه را لغو یا تعلیق کند. واقعیت امر این است که روند اخراج نظامیان آمریکایی، رویه‌ایی حتمی بوده که باید تمامی اعضای دولت و مقامت قوه مجریه در عراق آن را بپذیرند.
نکته چهارم نیز اینکه این حمله راکتی نشان داد که هر گونه تعرض و حمله غیرقانونی آمریکایی‌ها به مواضع نیروهای ضدآمریکایی نه تنها با واکنش همراه خواهد شد، بلکه می‌تواند در سطحی گسترده‌تر و فراتر از تصور آمریکایی‌ها واکنش به آن‌ها را به همراه داشته باشد. با اصرار واشنگتن به تداوم حضور غیرقانونی خود عراق به طور حتم این روند در آینده نیز ادامه خواهد داشت و هیچگونه صلح و یا کوتاه آمدن در برابر ایالات متحده آمریکا مطرح نیست.
در مجموع هر گونه توسل آمریکا به خشونت با واکنش خشونت‌آمیز شدیدتر همراه خواهد شد. حتی فضای جدید، یعنی بعد از حمله متجاوزانه و غیرمشروع آمریکایی‌ها به منطقه البوکمال را می‌توان برای نظامیان آمریکایی، به مراتب عرصه‌ای سخت‌تر ارزیابی کرد؛ زیرا برخی از گروههای عراقی همانند عصائب اهل حق که پیش‌تر با حکومت مرکزی توافقاتی در زمینه عدم حمله به مواضع نظامیان آمریکایی انجام داده بودند، اکنون این توافق را لغو کرده و دیگر هیچ محدودیتی را در زمینه مقابله با اشغال‌گران آمریکایی به رسمیت نمی‌شناسند.
