بعد از مرگ سلطان قابوس؛ قطر جانشین سیاسی عمان شده است

رسولو در ادامه ی گفتگوی خود می گوید ظاهرا قابوس و وزیر خارجه ی سابق، توانسته بودند به طور مطالعاتی اهداف آمریکا را به درستی پیاده کنند. بی شک، ماجرای ایالات متحده، ایران و قطر به همان اندازه که در طی زمان مشخص شده، چند بعدی است. در ژوئن 2017 دیگر کشورهای عربی علیه قطر اعمال محاصره کردند. تلاش سعودی ها و امارات متحده عربی این بود که پیش از لغو محاصره، امتیازاتی را از قطر بگیرند و از 13 خواسته آنها، یکی این بود که دوحه روابط خود را با تهران کاهش دهد و همکاری نظامی و اطلاعاتی خود را با آن قطع کند. قطر این خواسته ها را رد کرد و روابط آن با ایران تا اوایل ژانویه که محاصره به طور رسمی پایان یافت، بیش از پیش تقویت شده بود. ایران در طی سال های محاصره به منبع مواد غذایی و دیگر مواد مورد نیاز قطر تبدیل شد و حریم هوایی و بنادر خود را به روی شرکت های قطری گشود. از دیدگاه دنیای بیرون شاید ایران ناجی قطر در زمان نیاز به نظر می رسید، اما دوحه همچنان سعی می کرد در روابط با تهران جانب احتیاط را نگه دارد. این بی میلی در روابط با ایران هیچ ارتباطی با تلاش برای از بین بردن نگرانی کشورهای عربی نداشت و بیشتر به متعادل سازی نیازهای فوری و کوتاه مدت به دریافت کمک از سوی ایران در برابر نیازهای بلند مدت به مسئولیت پذیری ایالات متحده در برابر استقلال و امنیت قطر مربوط می شد. برای نمونه، اگرچه محاصره قطر در سال های 2017 تا 2020 به افزایش سطح مبادلات تجاری ایران و قطر انجامید، اما این کشور هنوز هیچ تمایلی به پذیرفتن بانک های ایرانی در بازار خود نداشت. تجار ایرانی از مشکلات در اخذ روادید شکایت داشتند. قطری ها به وضوح نمی خواستند به نقض تحریم های ایالات متحده علیه ایران متهم شوند و کارزار «اعمال فشار حداکثری» رئیس جمهوری دونالد ترامپ فضا را برای سیاست های قطر در قبال ایران کاهش داده بود. ایرانی ها شرایط و اولویت های قطر را پذیرفتند. موافقت دوحه با ارتقاء 1.8 میلیارد دلاری پایگاه نظامی آمریکا در قطر و حمایت متعاقب آن از اقدام آمریکا در سازمان ملل برای تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران در اکتبر 2020 برای تهران ناخوشایند اما قابل انتظار بود. از نظر ایران، همه این موارد نشان می دادند که منافع ایالات متحده برای قطر در اولویت است.