وقتی چراغ فلسطین فقط در اردوگاه محور مقاومت روشن است
جایع هفته اخیر در سرزمین مقدس ازذهن هرکس محو شود ازذهن مسلمانان و بویژه ساکنان قدس و ارض مقدس محو نخواهد شد و طبیعی است که نه مسلمانان جهان و نه مردم فلسطین بی عملی حکام جهان اسلام را نخواهند بخشید.
آنچه امروز درسرزمین های اشغالی می گذرد حاصل نگاهی سه گانه به مساله فلسطین است. در اولین نگاه حکام کشورهایی چون امارات، بحرین، سودان و مغرب در کمال وقاحت پشت میز مذاکرهای به نام عادی سازی روابط با اسرائیل نشستند و بی توجه به پیامدهای اقداماتشان، برروی توافق نامه هایی امضا زدند که حاصل آن به شکلی ویژه خود را درتحولات این روزهای فلسطین نشان داد. بیگمان هرقطره خونی که از دماغ هر فلسطینی جاری می شود لکه ننگی است که برپیشانی مسئولیت ناپذیر این دسته ازحکام نشسته و پاک نخواهد شد.
درنگاه دوم حکام کشورهایی قراردارند که به تایید عادی سازی و ایجاد ارتباط اعراب و اسرائیل مهر تایید زدند در این میان به نظر می رسد مسئولیت سعودی بیش ازدیگران است کشوری که ادعای خدمتگزاری به حرمین شریفین را دارد اما به صراحت هرگونه تصمیم گیری درخصوص رابطه با اسرائیل را امری کاملا شخصی و مرتبط باسلایق و دیدگاههای سازشگران معرفی کرده است.
درنگاه سوم حکام کشورهایی قرار می گیرند که باسکوت دراین خصوص راه را هم برپیمودن مسیر سازش با اسرائیل برای کشورهای سازشکار بازکردند و بازگذاشتند و هم ناخواسته یا خواسته مهر تایید بر جنایات امروز اسرائیل در فلسطین و خیانت به این آرمان 70 ساله زدند.
همچنین مساله فلسطین را این روزها در 3 قالب می توان مورد توجه قرارداد و آن را در اضلاع سه گانه یک مثلت ترسیم کرد. درضلع اول این مثلث مردمی هستند که اخیرا ازحق برگزاری انتخابات در سرزمین خود یعنی قدس محروم شدند. درضلع دوم مردمانی قراردارند که امروز مجبور به ترک سرزمین و خانه هایشان می شوند (مانند سکنه شیخ جراح درقدس) و جایی برای زندگی درقدس نخواهند داشت و بلاخره و در ضلع سوم همه فلسطینیانی هستند که در سایه عادی سازی روابط از سوی برخی حکام عرب با اسرائیل، تایید آنها ازسوی برخی دیگر و بلاخره سکوت دیگران دربرابر آن، گویی محکومند تا در حسرت بهره مندی از حق حیات در سرزمین مادری بسوزند و البته همچنان مقاومت کنند.
در چنین شرایطی حداقل انتظار ازحکام بی عمل عرب این بود که در عالی ترین سطوح ضمن تشکیل اجلاسی فوری به حمایت از فلسطینیان و اتخاذ تصمیم در خصوص آنچه در فلسطین می گذرد، مبادرت کنند. این در حالی است که نه اجلاس سرانی درکار است و نه اجلاس وزرای خارجه ای، بلکه تنها اقدام فوری! آنها تشکیل جلسه ای است بایک هفته تاخیر و تامل، آن هم درسطح نمایندگان این کشورها درسازمان همکاریهای اسلامی که بناست فردا (دوشنبه) برگزار شود.
بنظر می رسد درشرایط کنونی بایستی نسبت به همه نگاه های سنتی درخصوص مساله فلسطین تجدید نظر شود و پرچم فلسطین در داخل فلسطین در دست مقاومت رسمیت یابد و درخارج از آن، این پرچم به مدافعین اصلی آرمان فلسطین درمحور مقاومت سپرده شود. در روز قدس امسال شاهدیم که همچون سال گذشته رهبران جبهه مقاومت یکصدا آرمان فلسطین را درمحیط بی صدای بین المللی فریاد زدند.
