وحدت محبان اهل بیت(ع) برای تشکیل امّت واحده اسلامی

نویسنده و پژوهشگری مصری در مقاله‌ای مطرح کرد: وحدت محبان اهل بیت(ع) برای تشکیل امّت واحده اسلامی نویسنده و پژوهشگری مصری در مقاله‌ای به بررسی وحدت محبان اهل بیت(ع) برای تشکیل امّت واحده اسلامی پرداخت. به گزارش ستاد خبری اجلاس محبان اهل بیت(ع) و مسئله تکفیری ها، إیهاب شوقی، نویسنده و پژوهشگری مصری در مقاله‌ای با عنوان وحدت محبان اهل بیت(ع) برای تشکیل امّت واحده اسلامی، مسائل مرتبط با این موضوع را مورد بررسی قرار داد. در چکیده این مقاله آمده است: با اینکه تحقق امت واحده اسلامی یک تکلیف الهی است، ولی این تکلیف را برخی مسلمین که قدر آن را نمی‏دانند، ساقط کرده ‏اند. البته بسیاری از مسلمین در این راه تلاش کرده ‏اند که در برخی قضایا موفق شده ‏اند و در برخی موضوعات نیز شکست خورده ‏اند. با این حال هر کس که نسبت به دینش اهتمام و غیرت دارد و از جوهر این دین اصیل آگاه است و به این مسیر امیدوار است، راهی جز تلاش مستمر برای تحقق وحدت اسلامی ندارد.   عوامل وحدت اسلامی و مقوّمات امت برای هر فرد صاحب بصیرتی مشخص است؛ ولی واقعیت این است که این وحدت هدف توطئه‏های خارجی قرار گرفته که از تعصبات و تنگ‏نظری سوءاستفاده می‏کنند که باید به آن، اهداف و طمع ‏ورزی‏های سیاسی گروه‏ها و رژیم‏هایی را اضافه کرد که همواره با یکدیگر اختلاف دارند و تنها به فکر بقای خود هستند و مسیر نزاع اصلی با دشمنان امت را منحرف و آن را به منازعات داخلی تبدیل و از این طریق برای حفاظت از حکومت‏های خود به استعمار خدمت می‏کنند. اگرچه مفاهیم دوست داشتن متفاوت است، حُبّ اهل بیت(ع) محل اجماع اسلامی است. همچنین باید اعتراف کرد گرچه مفاهیم امامت متفاوت است، قدر و منزلت و مرکزیت و امامت آنها نیز محل اجماع است. محبان اهل بیت، اکثریت این امت هستند و در این میان تعداد کمی در پی هوا و هوس‏های خود رفته یا به دین‏شان نفوذ شده و از طریق محبت، منحرف شده‏ اند. این محبان، پیشگامان وحدت‏گرایی هستند، زیرا آنها از ارزش‏های روحی و اخلاقی اهل بیت(ع) چشیده ‏اند و از اقدامات و تعالیم آنها مطلع ‏اند. وحدت این محبان مقدمه‏ای ضروری برای ایفای نقش توحیدی آنهاست. در این تحقیق وحدت محبان اهل بیت(ع) به واسطه مشترکات موجود بین آنها بررسی و تأکید شده است شرط توانایی ایفای نقش توحیدی همین وحدت است. همچنین به وجوه اختلافی برای رسیدن به راه‏حل‏های عملی برای همزیستی مسالمت‏ آمیز اشاره شده و مفاهیم اصولی که به وحدت کمک می‏کند مورد بررسی قرار گرفته و بر ضرورت ارائه قرائت‏های جدید از سیره نبی مکرم اسلام(ص) و اهل بیت(ع) به جای تصوراتی که حقایق را وارونه جلوه می‏دهد، تأکید شده است. همچنین اندیشه‏های تقریبی وحدت‏آفرین پیشگامان عرصه وحدت بررسی و برای نمونه به مواضع امام خمینی(ه) اشاره شده است؛ چنان که بر وجوب استعانت از توانمندی‏های محبان اهل بیت و صوفیان و از دست ندادن امکانات و توانمندی‏هایشان در کمک به وضعیت امت و به کارگیری آنها در ایجاد تقریب و وحدت تأکید شده است، بدون اینکه از بیان نقش امامت در وحدت غفلت شود. این تحقیق که تلفیقی از روش استقرایی و بازسِتانی است، با بررسی واقعیت و همچنین با استفاده از احکام تاریخ در قرائت آن، به نتایجی دست یافته است. برای رسیدن به هدف چند محور در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است: ـ مشترکات دینی، فرهنگی و تاریخی جوامع اسلامی؛ ـ وجوه اختلاف و تشابه و بیان آن برای نهادینه‏ سازی وحدت بین مسلمین؛ ـ مفاهیم و اصولی که باعث افزایش بیداری می‏شود و به وحدت و تقارب بین محبان اهل بیت(ع) کمک می‏کند. ـ استعانت از توانمندی‏های محبان اهل بیت و صوفیان برای کاهش شدت اختلافات موجود بین مسلمین؛ ـ وجوب ارائه قرائت جدید از سیره عملی نبی مکرم اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع)؛ ـ اجرای آمال و اندیشه‏های تقریبی امام خمینی(ه) در تکوین امت اسلامی واحد؛ ـ راه‏های آشنایی با توطئه‏ های استکبار جهانی و استعمار برای تفرقه ‏افکنی بین امت؛ ـ مشترکات موجود بین محبان اهل بیت و استفاده از آنها در زمینه وحدت امت؛ ـ نقش امامت در وحدت مسلمین؛ ـ راه ‏حل‏های همزیستی مسالمت‏ آمیز بین محبان اهل بیت برای ساخت امت   عضو انجمن علماء و عضو مجلس شافعی اسلامی یمن بررسی کرد مبانی و خاستگاه وحدت اسلامی در بین محبان اهل بیت(ع) عضو انجمن علماء و عضو مجلس شافعی اسلامی یمن در مقاله‌ای به بررسی مبانی و خاستگاه وحدت اسلامی در بین محبان اهل بیت(ع) پرداخت. به گزارش ستاد خبری اجلاس محبان اهل بیت(ع) و مسئله تکفیری ها، أحمد محمد أحمد شمس الدین حسان، عضو انجمن علماء و عضو مجلس شافعی اسلامی یمن، در مقاله ای با عنوان مبانی و خاستگاه وحدت اسلامی در بین محبان اهل بیت(ع)، مسائل مرتبط با این موضوع را مورد بررسی قرار داد. در چکیده این مقاله می‌خوانیم: از اصلی‌ترین موضوعاتی که در جوامع اسلامی بسیار به آن پرداخته شده و عمر آن نیز به درازای تاریخ اسلام می‌باشد، مفهوم «وحدت اسلامی» است؛ ولی با وجود دغدغه های جدی در بین اندیشمندان جهان اسلام در این زمینه، شاید بتوان گفت که ما شاهد پیشرفت‌های جدی در این راهبرد نبوده ایم که اصلی ترین دلیل آن تلاش دشمنان قسم خورده اسلام و مسلمین برای ایجاد تفرقه بین امت اسلام و جوامع اسلامی از یک طرف و غفلت اندیشمندان امّت نسبت به این تلاش‌های خبیثانه از طرف دیگر بوده است. مهمترین موضوعات مورد اشاره در این مقاله به این شرح است: ـ توضیح مفهوم وحدت اسلامی بین مذاهب وابسته به اهل بیت (ع)؛ ـ اشاره به مبانی و خاستگاه وحدت اسلام؛ ـ بررسی مصادیق این مفهوم در قرآن کریم از جمله «اعتصام بحبل الله»،«إصلاح ذات البین»، «نهی از اختلافات و افتراق» و این که مسلمین اولیاء یکدیگر باشند؛  ـ ذکر اصول تحقق وحدت از جمله: ایمان واقعی به وحدت، تمرکز بر نقاط مشترک، ایجاد فرهنگ گفتگو و اصل پذیرفتن نظر طرف مقابل با حکمت و شفافیت، اصل تسامح و ارتقاء روحیه محبت و برادری، شفافیت فکری و عقیدتی و ملزم نکردن دیگران به آن؛  ـ تبیین سند وحدت از نظر امام علی(ع)؛ ـ همزیستی مسالمت‌آمیز بین امت و پذیرش یکدیگر به عنوان یک ضرورت حتمی و جدی در این دروه زمانی در سایه متغیرها و تلاش شدید دشمن برای تجزیه امت اسلامی و اشاره به راههای رسیدن به همزیستی مسالمت‌آمیز؛ ـ نمونه هایی از قرآن مرتبط با فرهنگ تسامح و همزیستی مسالمت‌آمیز مانند؛ استفاده از عبارتهای زیبا هنگام مخاطب قرار دادن دیگران، آزادی اقلیتهای دینی، به رسمیت شناختن طرف مقابل، تعامل نیکو و صحیح با همه مردم، دعوت به سوی خدا با روشهای مسالمت‌آمیز و متمدنانه، نظر به نقاط مشترک و مبنا قرار دادن آنها، دعوت به خویشتنداری و کظم غیظ؛ ـ نزاع فکری بین مذاهب و آثار منفی آن که همان هدف اصلی دشمن است تا بتواند از این طریق عداوت و تفرقه را بین مسلمین تثبیت و آنها را تضعیف و قطب نمای یافتن دشمنان حقیقی یعنی آمریکا و اسرائیل (رژیم صهیونیستی) و دنباله روهای عربی آنها از جمله پادشاهان حوزه خلیج [فارس] و دیگران را منحرف سازد و همچنین تبیین آثار مثبت گفتگوی فکری بین نخبگان و متخصصان و اهل علم بر جامعه به دلیل رویش افکار و عقاید میانه رو و حل مشکلات موجود و از بین بردن شبهات وارده؛ ـ ابزارهای تحریک طایفه ای و خطر آن برای امت مانند شبکه‌های ماهوارهای فتنه‌انگیز مانند، شبکههای ماهواره ای «وصال» و «صفا» و مانند آنها به گونه ای که تمرکز برنامه های آنها بر کینه توزی، دشمنام، بیحرمتی، تکفیر طرف مقابل، محو هویّت و وارونه جلوه دادن حقائق است؛ زیرا از اصول و مبانی اساسی گفتگو و آداب مناقشه و احترام به طرف مقابل بیبهره است؛ ـ آداب گفتگوی فکری و اخلاقی و اصول اولیه گفتگوی ثمربخش مورد تأکید و تأیید علماء با استدلال به کلام یکی از علماء منصف «امامیه».