شاهراه آزادی قدس

 روزی که وعده حق جاری شد و نصرت خدا بر سپاه اسلام آشکار گشت. روزی که سرآغاز پیروزی های بزرگ برای ملت ایران بود. روزی که ارتش عراق در آن در هم شکست و نه در سال 1367. روزی که لرزه بر ارکان حامیان منطقه ای و بین المللی عراق بعثی افتاد. خرمشهر توسط اشغالگران بعثی به یک دژ مستحکم شبیه شده بود و اساسا با توجه به برتری لجیستکی و سلطه اطلاعاتی و ساختارهای دفاعی عراق در سطح منطقه تصور آزاد سازی خرمشهر هم وجود نداشت. اما فرهنگ کربلا و امید دولت جهانی مهدی(ع) سختی های جهاد را آسان و کشته شدن در این راه شیرین ساخته بود. دولتی که آزاد سازی فلسطین از اشغال و فتح قبله نخست اسلام از مقدمات آن بشمار می رود. این همان معنایی است که در انتخاب اسم این عملیات یعنی "عملیات بیت المقدس " نهفته است. نهادینه شدن همین فرهنگ بود که نصرت الهی را به میدان فرا خواند و همه کارشناسان نظامی جهان را متحیر ساخت.  فتح خرمشهر بار دیگر هوشمندی و دور اندیشی معمار کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی(ره) را متجلی ساخت. آنگاه که به ارتش و سپاه دستور داد تا نیروهای نظامی به سوریه و لبنان برای مقابله با اسرائیل که لبنان را اشغال کرده بود، به ایران باز گردانند با این تاکید که "راه قدس از کربلا می گذرد." پس از خرمشهر بود که هم دشمن بعثی و هم رژیم های عربی منطقه که تامین کنندگان هزینه های جنگ برای صدام بودند و هم حامیان فرامنطقه ای آن مانند امریکا و کشورهای اروپایی به تکاپو افتادند و با طرح ضرورت آتش بس تلاش کردند تا برندگی نظامی ایران را کند سازند. این در حالی بود که هنوز بخش هایی از وطن در اشغال ارتش متجاوز قرار داشت. ارتش بعث پس از خرمشهر در سراشیبی قرار گرفت. و نیروهای ایران توانستند تا پایان جنگ همه بخش های اشغال شده کشور را آزاد کنند. پایان جنگ نمایش اقتدار ملت ایران بود و این در حالی بود که صدام تاوان سنگینی مزدوری خود را داد.امام خمینی (ره) در سال 1361 از ارتش و سپاه خواست تا نیروهای خود را از سوریه و لبنان فراخوانند و تنها نیروهای تبلیغی و آموزشی در آنجا مستقر شوند. حاصل این دور اندیشی تولد نسل جدیدی از مقاومت بود که با ضربات سهمگین خود اشغالگران را وادار به ترک لبنان کرد و نهایتا در 4 خرداد سال 1379 (2000 میلادی) ارتش اشغالگر صهیونیستی ناگزیر از فرار از مناطق اشغالی مرز لبنان موسوم به " کمربند امنیتی" شد. ضربات این نسل مقاومت اسلامی که به حزب الله لبنان مشهور است چنان سنگین بود که دشمن اشغالگر زاغه های مهمات و خودرو های روشن را در منطقه رها کرده و به درون مرزهای فلسطین اشغالی گریختند. هرچند مسئولین صهیونیستی تلاش داشتند این فرار را با عناوینی چون" عقب نشینی تاکتیکی" توجیه کنند! با فرار اسرائیل از جنوب لبنان شاهد تولد اصطلاحی در سطح ادبیات سیاسی و استراتژیکی غرب آسیا با عنوان "محور مقاومت" و یا "جبهه مقاومت" هستیم. اصطلاحی که بازیگران منطقه را به مقاومت و سازش تقسیم کرد. محور مقاومتی که فراگیری اش ایران، سوریه، لبنان و فلسطین بود. هر چند محور سازش تلاش داشت تا همراهی و هم پیمانی اش با دشمن صهیونیستی آشکار نشود اما پیروزی های محور مقاومت و افزایش مطالبات جهان اسلام از رژیم های وابسته آنها را ناگزیر از آشکار سازی نفاق شان کرده است. اینک در آستانه 36 سالگی آزاد سازی خرمشهر، محور مقاومت در گستره جغرافیایی وسیعی شامل ایران، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و یمن در اقتدار کامل است و در ابعاد نظامی هم از تنها یک بخش آن یعنی حشد الشعبی عراق بتنهایی از ارتش های چندیدن کشور محور سازش قوی تر و کارآمدتر است. این در حالی است که ابعاد فرهنگی این محور فراگیری بیشتری دارد.  بی تردید خرمشهر نقطه عطفی در تاریخ مقاومت نه تنها ملت ایران بلکه کل محور مقاومت بوده است و با توجه به روند تحولات باید گفت نقطه عطف جغرافیای اسلام خواهد بود. جغرافیایی که در آن خبری از رژیم صهیونیستی، سلطه غربی و محورسازش نخواهد بود. بی شک نسل کنونی منطقه وعده آشکار قران را در نابودی اسرائیل و حاکمیت مستضعفین بر جهان را بتماشا خواهد نشست که فرمود "  وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ" . یعنی خرمشهر شاهراه رسیدن به قدس از کربلا بود و هست. ان شاء الله.