پایگاه خبری فلسطین الیوم امروز در بیست و پنجمین سالروز امضای توافق اسلو در 13 سپتامبر 1993 در گزارشی نوشت: امروز بیست و پنجمین سالروز توافق اسلو است که در جریان امضای آن «یاسر عرفات» رئیس وقت سازمان آزادیبخش فلسطین با «اسحاق رابین» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در شرایطی که «بیل کلینتون» رئیس جمهور آمریکا بین آنها قرار گرفته بود دست داد تا در نهایت ساف اسرائیل را در 78 درصد از اراضی تاریخی فلسطین بدون اعتراف اسرائیل به حقوق فلسطینی‌ها، به رسمیت بشناسد.
البته در این توافق اعلام شده بود که فلسطینی ها در یک برهه زمانی پنج ساله به صورت مرحله ای به حقوق خود دست یافته و به صورت نهایی درباره مسائل آنها تصمیم گیری خواهد شد، اما این پنج سال هم به پایان رسید و هیچ اتفاقی برای فلسطینی ها رخ نداد. در سالهای پس از آن هم هیچ تلاشی برای اجرای تعهدات اسرائیل نسبت به فلسطینی ها در توافق اسلو انجام نشد تا این توافق تنها به نفع صهیونیستها تمام شود. اشغالگران از توافق اسلو برای توسعه شهرک سازی و از بین بردن راه حل دو دولتی استفاده کردند، آنها فلسطینی ها و مقاومت مشروع آنها را به تروریسم متهم کردند تا جایی که باعث شدند سازمان آزادیبخش در سال 1998 میثاق نامه آزادی فلسطین را لغو کند.از مهمترین بندهای توافق اسلو که از سوی همه گروههای فلسطینی در آن زمان حتی از درون سازمان آزادیبخش فلسطین رد شد، واگذاری حق بازگشت آوارگان فلسطینی به تصمیم اسرائیل بود. همچنین این مساله مورد تاکید قرار گرفت که اسرائیل هیچ فلسطینی دیگری را که پس از توافق اسلو متولد شده باشد به رسمیت نخواهد شناخت. این بندها در واقع به منزله گناهی نابخشودنی از سوی امضاکنندگان توافق اسلو به شمار می رفت. این مساله تا جایی برای خود فلسطینی ها نیز غیر قابل باور بود که «نبیل شعث» از مشاوران ارشد یاسر عرفات پس از امضای توافق اسلو با ناراحتی درباره حس خود گفت: تنها می توانم بگویم که 80 درصد از فلسطین تاریخی به یهودیان اعطا شد و من دیگر نمی توانم به فرزندانم وعده تشکیل کشور فلسطین را در 20 درصد باقیمانده از آن بدهم!