نمک بر زخم فلسطین و تمامی شرافتمندان جهان

حضور محمود عباس ورفتار سخیف اوباما در مراسم تدفین پرز نمک بر زخم فلسطین و تمامی شرافتمندان جهان   دو موضوع بسیار زشت در حاشیه تشییع جنازه «شیمون پرز»رئیس دولت اشغالگر در قدس اشغالی رخ داد؛ نخست، حضور «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در این مراسم در رأس هیأتی بزرگ و بی‌توجهی صهیونیست‌ها به وی و دوم سخنان بی ارزش «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا که گفت: «پرز مرا به یاد بزرگان قرن بیستم مانند نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی می اندازد که افتخار دیدار با آنها را داشتم»!   تحلیلگر مشهور جهان عرب از حضور محمود عباس و نیز رفتار سیاسی باراک اوباما در مراسم تدفین شیمون پرز، انتقاد کرد و آن را زشت ترین چاپلوسی و دورویی دانست.   به گزارش سایت بیداری اسلامی، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در روزنامه رأی الیوم نوشت: دو موضوع بسیار زشت در حاشیه تشییع جنازه «شیمون پرز»رئیس دولت اشغالگر در قدس اشغالی رخ داد؛ نخست، حضور «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در این مراسم در رأس هیأتی بزرگ و بی‌توجهی صهیونیست‌ها به وی و دوم سخنان بی ارزش «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا که گفت: «پرز مرا به یاد بزرگان قرن بیستم مانند نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی می اندازد که افتخار دیدار با آنها را داشتم»!  وی ادامه داد :‌ نمی دانم محمود عباس برای چه این وضعیت توهین آمیز را برای خودش و مردمش پذیرفت مگر آن که با این کارش می خواهد ملت فلسطین را «تحریک» کند؛ ملتی که وی به خوبی می داند با مشارکت او در این مراسم به شدت مخالف است آن هم تشییع جسد کسی که آخرین فرد از سران نخستین جنبش صهیونیسم به شمار می رود که رژیم اشغالگر را با آواره کردن ملت فلسطین تاسیس کردند.   باید پرسید؛ در حالی که نمایندگان عرب کنست به احترام جایگاه میهنی خود مشارکت در این تشییع را نپذیرفتند، چگونه محمود عباس این مشارکت را می پذیرد، حال آن که او آخرین «پدرخوانده» در جنبش فتح به شمار می رود که نخستین گلوله را شلیک کردند و تظاهرات مقاومت علیه اشغال را هدایت کردند؟   عطوان نوشت: محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که شیمون پرز را شریک "صلح شجاعان" دانست، نمک بر زخم ملت فلسطین و همه شرافتمندان در جهان عربی و اسلامی پاشید. به راستی این "صلح شجاعان" که عباس از آن سخن می گوید، کجاست؟ نتیجه آن چیست؟ آیا هماهنگی امنیتی به مصلحت ماندن اشغالگر و شهرک های یهودی نشین و جنایت هایش است؟ یا شکستن استخوان های جوانان انتفاضه ؟ یا اعدام های میدانی وحشیانه برضد جوانان «انتفاضه خنجر»؟   وی ادامه داد: بهتر است سخن از محمود عباس را کوتاه کنیم، که سخن گفتن درباره او و حضور توهین آمیزش هیچ فایده ای ندارد؛ اما نکته دیگر این مراسم، «لغزش» اوباما رئیس جمهوری آمریکا بود که پرز را با بزرگانی نظیر نلسون ماندلا تشبیه و مقایسه کرد! از اوباما می پرسیم که  تشابه پرز با ماندلا چیست؟ آیا ماندلا زمین دیگران را غصب کرد؟ آیا سیاست های تبعیض نژادی علیه صاحبان زمین را در پیش گرفت؟ آیا بمب هسته ای ساخت تا همه همسایه ها و آن سوتر از آنها را بترساند؟ آیا جنایت هایی مانند کشتار قانا، آن هم در حیاط مرکز سازمان ملل که فراری ها از بمب های فسفری هواپیماهای اسرائیلی به آن پناه بردند، مرتکب شد؟   تحلیلگر مشهور عرب نوشت: ماندلای بزرگ، برنامه هسته ای آفریقای جنوبی را پایان داد و الگویی در تسامح و همزیستی و دوری از انتقام و کینه ارائه کرد و نژادپرست های سفید پوست را از کشتار انتقامجویانه توسط سیاه پوستان از جنس خودش، مورد حمایت قرار داد و همه رنج ها و شکنجه های زندان های انفرادی به مدت بیش از 28 سال را نادیده گرفت.