تحلیل گر سیاسی : بن سلمان شاگرد خوبی برای دمکرات ها خواهد شد!

 شایعات درباره روابط نزدیک بین قطر و سلطان نشین های خلیج فارس در حال افزایش است. از زمان انتخاب جو بایدن، عربستان سعودی و به ویژه امارات متحده عربی متوجه شده اند که باید اعتبار خود را در برابر متحد امریکایی خود حفظ کنند. تحت فشار تغییر آینده دولت در امریکا، شش سلطان نشین نفتی شبه جزیره می توانند با تلاش های میانجی گری عمان و کویت تصمیم بگیرند که به مشاجره خود از زمان محاصره قطر در سال 2017 پایان دهند.  فتیحه دازی هینی، پژوهشگر، با یادآوری این که عربستان سعودی آماده بازگشایی ارتباط زمینی یا هوایی با همسایه خود است، گفت: «اگر امیر قطر و ولیعهد ابوظبی در اجلاس شورای همکاری خلیج شرکت کنند، اجلاس پنجم ژانویه به عنوان یک موفقیت بزرگ و سازش معرفی خواهد شد.» امروز امیر قطر در نشست شورای همکاری در خلیج فارس شرکت کرد و مورد استقبال گرم محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی قرار گرفت. ریاض و به ویژه ابوظبی، دوحه را به دلیل نزدیکی با کهکشان اخوان المسلمین یعنی ترکیه مقصر می دانند. یک دیپلمات عمانی می گوید: «فکر نمی کنم قطر بتواند به راحتی از ترکیه جدا شود، زیرا روابط بسیار قدیمی با آن دارد. اما فکر می کنم می توانیم راه حل پیدا کنیم.» انتخاب جو بایدن، طرفدار از سرگیری مذاکرات با ایران، اوضاع را تغییر داده است. پییر رازو، مدیر دانشگاهی بنیاد مدیترانه ای مطالعات راهبردی، می گوید: «در حالی که سلطان نشین های خلیج فارس در راس راهبرد مهار ترامپ در برابر تهران بودند، آنها می دانند که در دوران دولت دموکرات خطر به حاشیه رانده شدن را دارند. آنها کاملاً باید نشان دهند که می توانند شاگردان خوبی باشند.» فتیحه دازی هینی در مورد ماجرای خاشقجی تأکید می کند: «محمد بن سلمان باید نشان دهد که او همانگونه که برخی به تصویر می کشند، روانپریش نیست بلکه یک رهبر مسئول و عملگراست.» طرح های بسیار مهمتر از قطر پایان جنگ تمام نشدنی یمن است. ریاض برای ایجاد یک رویکرد نزدیک آماده است.  فتیحه دازی هینی پیش بینی می کند: «اتهامات و دستکاری ها تا آنجا بین امارات و قطر پیش رفته است که احتمال دارد روابط بین آنها بسیار سرد باقی بماند. این کشورها باید تصویر یک باشگاه سلطنتی تا حدی معتبر را در نزد متحد امریکایی خود ارائه دهند.» انیک سیزل، کارشناس سیاست خارجی نیز در تحلیلی می گوید: «همه این کشورها دیگر نمی توانند فقط به تولید انرژی خود بپردازند بلکه به یکدیگر وابسته اند. آنها به خاطر منافع ملی ملزم به ایجاد جو همکاری بین خود هستند، مگر اینکه اجازه دهند چینی ها یا روس ها زمام منطقه را که امریکایی ها رها کرده اند، به دست گیرند.»